Μεταναστευτικό πρόγραμμα Αυστραλίας 2013-2014

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΡΑΤΕΑ*

Το Μεταναστευτικό πρόγραμμα της Αυστραλίας για μόνιμη παραμονή το 2013-2014 ανακοινώθηκε ότι θα παραμείνει το ίδιο με πέρυσι στα 190.000 άτομα. Η μόνη αλλαγή που γίνεται είναι ότι 700 θέσεις από την κατηγορία ειδικευμένων εργαζομένων μετατοπίζεται στην κατηγορία οικογενειακής επανένωσης. Ακολουθεί αυστηρά ελεγχόμενη εισαγόμενη και ανακυκλωμένη μετανάστευση εργατικού και επιστημονικού δυναμικού με γνώμονα αποκλειστικά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Το Μεταναστευτικό Πρόγραμμα της χώρας προβλέπει σε δύο κύριες μορφές μόνιμης παραμονής, μέσω οικογενειακής επανένωσης (60.885 βίζες) και μέσω εξεύρεσης εξειδικευμένης εργασίας και επιχειρηματικής υποστήριξης (128.550 βίζες), ενώ για πρώην κατοίκους που δεν είχαν πάρει υπηκοότητα θα δοθούν 565 θέσεις. 

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης: Η Αρχαιολογία στα μετόπισθεν

Τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα στην περίοδο 1912 - 1922 ...
Τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα από ανασκαφές στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, το έργο των πρώτων αρχαιολόγων, Ελλήνων και ξένων και μαζί έγγραφα, πίνακες ζωγραφικής, επιστολικά δελτάρια και προσωπικά αντικείμενα ανθρώπων που έζησαν στην πόλη ως στρατευμένοι στο ανατολικό μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υλικό πλούσιο και άκρως ενδιαφέρον ιστορικά και αρχαιολογικά παρουσιάζεται στην έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, «Αρχαιολογία στα μετόπισθεν. Στη Θεσσαλονίκη των ταραγμένων χρόνων, 1912-1922» που εγκαινιάζεται στις 24 Νοεμβρίου.

Οι καλές προθέσεις και o δρόμος για την …κόλαση

-24grammata.com- Πολιτικός Λόγος
γράφει ο Σταμάτης Κυρζόπουλος

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού διάβασα ένα εξαιρετικό βιβλίο του Βρετανού ιστορικού Μark Mazower με τίτλο «Βαλκάνια» (εκδόσεις Πατάκη) που πραγματεύεται και παρουσιάζει με τρόπο συνοπτικό, εύληπτο και γλαφυρό την ιστορία των Βαλκανίων και των βαλκανικών λαών τους τελευταίους 4-5 αιώνες. Ο Μazower αντικρούει και ανασκευάζει με επιστημονική τεκμηρίωση και πλήθος αναφορών και πηγών πολλές από τις «δυτικές»δοξασίες, προκαταλήψεις και στερεοτυπικές προσεγγίσεις περί «καθυστερημένων», «απολίτιστων»και «εγγενώς βίαιων» Βαλκάνιων και βασίμως ισχυρίζεται ότι, όπως, εν πολλοίς η Ευρώπη έδωσε στα Βαλκάνια τις κατηγορίες με τις οποίες οι λαοί τους αυτοπροσδιορίζονται (και αυτοοικτίρονται), έτσι τους έδωσε και τα ιδεολογικά όπλα-κυρίως με τη μορφή του νεότερου ρομαντικού εθνικισμού- με τα οποία να αυτοκαταστραφούν.

Το αναμμένο καντήλι της Μικρασίας ...

Αναδημοσίευση του άρθρου του Κωνσταντίνου Χολέβα (Πολιτικός Επιστήμων) λόγω των ημερών από το ethnosnews.com.
Συμπληρωματικά επίκαιρο και το άρθρο: Διδάσκοντας τη Γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού σε μαθητές (παραπομπή στο blogg του Βλάση Αγτζίδη)

-

Ο πάντα δραστήριος Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών [1] που ιδρύθηκε το 1928  διοργάνωσε στις 9 Ιανουαρίου μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα πώς βιώνουν οι νεώτερες γενιές Μικρασιατών το τραύμα του 1922. Ομιλήτρια ήταν η κ. Ελευθερία Λίμπυ Τατά -Αρσέλ, η οποία είναι Ελληνίδα καθηγήτρια σε Πανεπιστήμιο της Δανίας.  Ειδικεύεται στην μετατραυματική Ψυχολογία ατόμων και ομάδων που υπέστησαν βιασμό, βασανιστήρια, προσφυγιά, εθνική κάθαρση και άλλα παρεπόμενα των πολέμων. Με γλαφυρό τρόπο μας μίλησε για την εμπειρία της οικογενείας της. Η μητέρα της καταγόταν από το Τσανταρλή της Περγάμου και ο πατέρας της από την Πέτρα της Λέσβου. Και οι δύο παππούδες της σκοτώθηκαν από τους Τούρκους.

Τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας και οι ιστορίες των ανθρώπων ....

Μικρές προσωπικές ιστορίες της μεγάλης ιστορίας, ανθρώπων που έζησαν την προσφυγιά, ξεριζωμένοι από τον τόπο τους, ακολουθεί ο φακός της Κλεοπάτρας Χαρίτου που επί μια δεκαετία φωτογράφιζε τις προσφυγικές πολυκατοικίες, της Λ. Αλεξάνδρας.

Τώρα, εκθέτει μια σειρά από αυτήν τη δουλειά της, από την ερχόμενη Πέμπτη, 5 του μηνός, στο Μουσείο Μπενάκη, με τίτλο «Τα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας».

Οι εικόνες, είναι ίσως και από τα τελευταία φωτογραφικά ντοκουμέντα που συνδέονται με τη μνήμη των Μικρασιατών προσφύγων που κατοίκησαν εκεί. Ο φωτογραφικός της φακός, αποτυπώνει τα εσωτερικά των διαμερισμάτων με τα εναπομείναντα αντικείμενα των ενοίκων και τα κλιμακοστάσια των πολυκατοικιών, πώς αυτά παρέμειναν από τότε που οι χώροι εγκαταλείφθηκαν, μετά την πώλησή τους στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, το 2001.